Geschiedenis van de kerk

Dat de buurtschap Meddo een kerk in haar midden heeft staan is eigenlijk heel bijzonder, en vindt haar oorzaak in het verre verleden van de 16de eeuw.

In die zestiende eeuw veranderde de staatsreligie van katholiek naar protestants. De katholieke gemeenschap van Meddo, die voordien gebruik maakte van de Sint Jacobskerk in Winterswijk, moest uitwijken naar Vreden, Zwillbrock of Oeding, daar de Jacobskerk in protestantse handen was overgegaan.

Dat de inwoners van Meddo niet overgingen tot het protestantisme, was te danken aan de Franciscaanse paters van Zwillbrock, die daar een klooster hadden, en diensten gaven in de open lucht. 
De Meddonaren zelf hadden een hele andere versie van waarom ze katholiek bleven; ze hadden de haagpreek van de, tot reformatie overgegane Winterswijkse pastoor Rauwerts gemist, vanwege een hevig onweer!  We zullen het nooit weten...

De geloofsgemeenschap in Zwillbrock groeide door alle grensgangers, en dat was een reden om daar een kerk te bouwen. Eerst van plaggen, en later van steen. De huidige barokke kerk werd gebouwd rond 1720.

Honderdvijftig jaar bleven de Meddonaren trouw naar de Barokkerk in Zwillbrock gaan, ook toen de katholieke gemeenschap weer een eigen kerk had in Winterswijk, de Jacobuskerk.

De parochianen van Meddo wilden op een gegeven moment graag een eigen kerk, en dienden een verzoek in bij de bisschop in Utrecht. De bisschop stemde hiermee in, en in 1863 werd met de bouw begonnen.

In december 1864 wordt de kerk ingezegend door de deken van Groenlo, waarbij Johannes de Doper als patroonheilige werd aangenomen. Het was een belangrijke gebeurtenis voor de Meddose gemeenschap.

Zo had de Meddose gemeente een eigen kerk, maar nog geen eigen pastoor...

Ook daar hebben de Meddonaren hard voor gestreden, en 25 jaar later kwam dan ook de pastorie, in 1889 op het feest van St. Jan geopend, en in afwachting van de eerste pastoor.

De architect A. te Wiel is de ontwerper van de voormalige Johannes de Doperkerk in Meddo. De kerk is gebouwd in neogotische stijl, herkenbaar aan de vorm van de spitsboogvensters, en de eenbeukige ruimte met een vijfhoekig koor.

In 2014 viert de kerk nog haar 150 jarig bestaan, maar het aantal gelovigen loopt terug. Ook fusies met o.a. De Ludger en Pauluskerk kunnen niet voorkomen dat wordt aangekondigd dat de kerk uiterlijk in 2026 aan de goddelijke eredienst zal worden onttrokken.

Het is een grote schok voor de Meddose gemeenschap.

Maar Meddo is gewend om te vechten voor wat zij graag wil houden, en er wordt een werkgroep opgericht om te onderzoeken of er mogelijkheden zijn de kerk te behouden voor de gemeenschap.

De kerk wordt in  de zomer van 2022 verkocht aan dhr. W. Annen, een man met een missie waar de werkgroep zich goed in kan vinden: De kerk behouden voor de hele gemeenschap, maar met open deuren. Een plek om te rouwen en te trouwen, maar ook om te ontmoeten en te vieren. Een plek die mensen met elkaar wil verbinden.

Een jaar van renoveren volgt. De kerk wordt omgevormd tot een multifunctionele ruimte.

Sommige katholieke elementen verdwijnen, zoals schilderijen en beelden.

Maria, het kruis en het doopvont verhuizen naar het voorportaal, zodat er gelegenheid blijft om te gedenken of een kaarsje aan te steken.

Op 14 oktober 2023 is de officiële opening en krijgt de kerk haar nieuwe naam:

Naoberkark Meddo.